قسمت هایی از جزوه :


«حضرت رسول پس از تأیید فرمایش حضرت امیر صلوات‌الله علیهما از او سؤال کردند: «فَکَیْفَ صَبْرُکَ إِذاً؛ هنگام شهادت صبرت چگونه است؟» یعنی چگونه از شهادت استقبال می‌کنی و آیا توان صبر کردن بر آن را داری؟
علی علیه‌السلام در پاسخ عرض کرد: «یَا رَسُولَ اللَّهِ لَیْسَ هَذَا مِنْ مَوَاطِنِ الصَّبْرِ وَ لَکِنْ مِنْ مَوَاطِنِ الْبُشْرَی وَ الشُّکْرِ؛ یا رسول‌الله! چنین اتفاقی جای صبر نیست؛ بلکه شایسته بشارت و شکر است.»

«حضرت امیر که می‌دانستند در برابر این فتنه و انحرافاتی که به عنون علایم آن در جامعه پیش می‌آید، وظیفه خاصی دارند، در ادامه از پیامبر سوال ‌کردند: «یَا رَسُولَ اللَّهِ فَبِأَیِّ الْمَنَازِلِ أُنْزِلُهُمْ عِنْدَ ذَلِکَ أَ بِمَنْزِلَةِ رِدَّةٍ أَمْ بِمَنْزِلَةِ فِتْنَة»؛ در این زمان که مردم چندان تابع احکام شرعی نیستند و تدریجاً از دین منحرف می‌شوند، با این مردم چگونه برخورد کنم؟ آیا آنها از دین خارج شده و مرتد هستند، و من باید با ایشان مانند کافر رفتار کنم؟»

«از میان معانی مختلفی که برای فتنه ارایه شده، آنچه مورد توجه اولیای دین است و آنها نگران آن هستند، فتنه در دین است؛ نه آشوب و کتک‌کاری، و زد و خورد؛ فتنه در دین است که «أَشَدُّ مِنَ‏ الْقَتْل»‌3‌‏ است.»

« «إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ‏ الْفِتَنِ‏ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ وَ أَحْکَامٌ تُبْتَدَع‏؛‌ آغاز فتنه دو چیز است: پیروی مردم از هوا و هوس؛ بدعت‌گذاری در احکام دین»»

«امروز هم گاهی، در گوشه و کنار زمزمه‌هایی در باره پرهیز از امر به معروف و نهی از منکر شنیده می‌شود! این‌ها نمونه‌هایی از آراء و نظرات جدیدی است که برای تأمین تمایلات نفسانی مطرح می‌شود؛ تمایلاتی که بعضی از مردم در پی آنها هستند و به دنبال آنها آرای جدیدی مطرح می‌شود یا فتوای جدیدی  که مشتری داشته باشد!»

«کسی که به تعبیر قرآن نفس پیغمبر است، با آن مقام علمی، تقوا، فراست و شجاعت که زبان‌زد خاص و عام است، پس از 25 سال خون‌دل خوردن و تحمل همه مشکلات، مردم با او بیعت کرده و حکومتش را پذیرفته‌اند؛ اما در همان ابتدای کار نزدیک‌ترین خویشانش با او مخالفت می‌کنند! این چه مصیبت دشواری است؟!»

+ جزوه درس

+فایل صوتی